نشست علمی «خروج امام حسین(ع) از مدینه؛ رویکردی بسترشناسانه» با ارائه دکتر نعمت الله صفری فروشانی و دکتر مهدی نورمحمدی در تاریخ 2 / 2 / 1393 در سالن شهید صدر(ره) مجتمع آموزش عالی امام خمینی(ره) برگزار شد.
موضوع این نشست علمی، بررسی علل و عواملی بود که سبب شد تا امام حسین(ع)، پس از عدم بیعت با یزید، فضای مدینه را مناسب حضور تشخیص نداده و از آنجا خارج شود. در این نشست ابتدا دکتر صفری فروشانی به بیان مطالبی پیرامون اهمیت ابعاد مختلف حادثه عاشورا پرداخته و یکی از این ابعاد مهم را نماندن امام حسین(ع) در مدینه برشمردند. این نکته از این جهت حائز اهمیت است که مدینه ظرفیت و توان آن را نداشت که امام حسین(ع) از آن برای رویارویی با یزید(در قالب بیعت نکردن) سود برد. از این رو مجبور به ترک مدینه شد. یکی از کسانی که تحقیقات مفصلی بر روی فضای مدینه و به ویژه گرایش مدنیان به ائمه(ع) و تشیع، انجام داده حجت الاسلام و المسلمین دکتر نورمحمدی است که این مساله نیز از فروع مساله گرایش مردم مدینه به ائمه(ع) محسوب می‌شود.
سپس دکتر نورمحمدی، در چند محور به بسترشناسی خروج امام حسین(ع) از مدینه پرداخته و خروج امام حسین(ع) از مدینه را معلول ناتوانی مدینه در حمایت از امام حسین(ع) دانست که آن نیز خود معلول عدم گرایش اکثریت مردم مدینه به ائمه(ع) است. البته این مساله در طول حضور حضرات ائمه(ع) در مدینه آثار و تبعات منفی فراوانی داشته که خروج امام حسین(ع) از مدینه یکی از آنهاست.
لازم به ذکر است محقق مذکور، در این رابطه پنج مقاله علمی با عنوان‌های «عوامل و زمینه‌های خروج امام حسین(ع) از مدینه؛ بررسی موردی اوضاع فرهنگی»، « زمینه ها و عوامل بی تفاوتی مردم نسبت به قیام و شهادت امام حسین(ع)»، « گرایش مدنیان به امام علی(ع) با بهره گیری از راویان مدنی »، «زمینه‌ها و عوامل فراز و فرود گرایش مردم مدینه به اهل‌بیت (ع) در دوره امویان» و « تشیع مدنیان در عصر امام حسن (ع)» در فصلنامه‌ها و همایش‌های مختلف به چاپ رسانده است. همچنین کتابی با عنوان «تبیین و تحلیل گرایش مدنیان به ائمه(ع) در عصر حضور» به قلم یادشده، از سوی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی به زیور طبع آراسته شده است.
