بررسی محتوایی گزارشهای انتساب امام جواد(ع)

محل نشر: مجموعه مقالات همایش بین المللی سیره و زمانه امام جواد(ع)

نقش: نویسنده

سال نشر: 1395

وضعیت چاپ : چاپ شده

نحوه تهیه : فردی

زبان : فارسی

چکیده شبهات گوناگونی به همراه پاسخ آنها پیرامون امام جواد(ع) همچون هر امام دیگری در جریان بوده است. یکی از این بحث‌ها، اصل مسئله فرزندی ایشان است. این سوال گرچه هم اکنون اندکی غریب می‌نماید اما چنین به نظر می رسد که زمانی مطرح بوده است که آیا محمدٌ الجواد فرزند علی بن موسی الرضا(ع) است؟ این مقاله با استناد به اسناد متعدد و متقن و به کارگیری روش تاریخی، ضمن اینکه شبهه عدم نسبت پدر و فرزندی بین امام جواد(ع) و امام رضا(ع) را رد می کند، اثبات می کند که اصل واقعۀ ایراد شبهه بر ساحت قدسی امام رضا(ع) به لحاظ تاریخی قابل قبول نیست. واژگان کلیدی: امام جواد(ع)، امام رضا(ع)، فرزندخواندگی، نسبت پدری، نسبت فرزندی

گرایش مدنیان به امام علی(ع) با بهره گیری از راویان مدنی؛

محل نشر: فصلنامه علمی ترویجی شیعه پژوهی، ش3، تابستان94

سال نشر: 1394

وضعیت چاپ : چاپ شده

نحوه تهیه : گروهی

نقش: نویسنده

زبان : فارسی

چکیده

بنا به شواهد و قرائن تاریخی، مدینه هرچند مولد و موطن تشیع است، ولی هیچ‌گاه یکی از اقطاب تشیع نبوده است. به عبارت دیگر، مدینه را نمی‌توان شهری شیعه‌خیز دانست. اما این بدان معنا نیست که اهالی آن هیچ‌گونه تمایلی به اهل بیت (ع) نداشته‌اند، بلکه گرایش‌های ‌حبی، سیاسی و علمی هر یک به فراخور خود در برهه‌های مختلف وجود داشته است. این مقاله درصدد رمزگشایی از گرایش مردم مدینه به اهل بیت (ع)، پس از رحلت پیامبر (ص) تا پایان عمر شریف امام علی (ع) (40 ه.ق.) است. بدیهی است که این مسئله در گرایش به امام علی (ع) متبلور است. این امر، روش‌های گوناگونی دارد که این قلم در مقالات دیگری آن را کاویده است. روش به کار رفته در این مقاله، بررسی محل سکونت راویان احادیث امام علی (ع) به عنوان جامعه نمونه آماری، برای کشف میزان گرایش اهل مدینه به امام علی (ع) است. نتیجه، کشفِ تساوی تقریبی راویان مدنی امام علی (ع) نسبت به مجموع راویان غیرمدنی ایشان و اثبات گرایش راویان مدنی احادیث، به حضرت علی (ع) و در نتیجه اطلاع نسبی از گرایش مدنیان به ایشان است.

کلیدواژه‌ها: امام علی (ع)، گرایش، مدنیان، راوی، تشیع، ائمه (ع)، اهل بیت (ع)

تعامل خواجه نصیرالدین طوسی با دولت مغول و نوسازی تمدن اسلامی

تعامل خواجه نصیرالدین طوسی با دولت مغول و نوسازی تمدن اسلامی

محل نشر: مجموعه چکیده مقالات همایش بین المللی دولت تمدن (اصفهان)

نقش: نویسنده

سال نشر: 1394

وضعیت چاپ : چاپ شده

نحوه تهیه : گروهی

زبان : فارسی

چکیده
 این مقاله در صدد است تا نقش خواجه نصیرالدین طوسی را در تعامل با دولت مغول و نوسازی تمدن اسلامی پس از تخریب آن از سوی مغولان واکاوی نماید. پس از سرنگونی خوارزمشاهیان و هجوم مغولان به ایران، شهرها یکی پس از دیگری به تصرف مغولان درآمد. در این میان، بسیاری از دست آوردهای تمدنیِ برآمده از فرهنگ غنی اسلام، از بین رفت. کشته شدن دانشمندان، ویرانی مدرسه‌ها و سوزاندن کتابخانه‌ها تنها گوشه ای از این فاجعه فرهنگی بود. مهاجرت دانشمندان و انتقال کتاب‌ها به اروپا، این ضایعه فرهنگی را دوچندان می‌کرد. یافته‌ها برآنند که خواجه نصیرالدین طوسی با درک شرایط، به تعامل با دولت مغول پرداخت و رسالت خویش را در راستای نوسازی تمدن اسلامی تعریف نمود. وی با تاثیرگذاری بر مغولان، آنان را از ویرانی فرهنگی بازداشت و سپس به نوسازی خرابه‌های آنان در عرصه فرهنگ و تمدن پرداخت. از جمله اقدامات او می توان به تالیف آثار علمی، نجات جان دانشمندان مناطق تحت امر مغولان، جذب دانشمندان گوناگون از خارج کشور، تربیت شاگردان فراوان، تاسیس مراکز علمی همچون رصدخانه مراغه، جمع آوری کتاب‌های باقیمانده در اقصی نقاط کشور و تاسیس کتابخانه اشاره داشت. واژگان کلیدی: خواجه نصیرالدین طوسی، دولت مغول، تمدن، فرهنگ، ایران. (نویسندگان: مهدی نورمحمدی & حکمتیان)